Ez

Ez qurban
Ez vê helbestê, diyarî giyanê pakrewanên
zindana Ẍiwêran, li şarê Ḧesekê, dikim.
xwedad wan bi dilovaniya xwe şa bike,
û cihê wan buhişta rengîn bike.
saẍlemî ji birîndaran,
û hêz û serfirazî ji şervanan,
û sebr û saman ji bo dilê Dê û Bavan re.
Gerek em jibîr nekin.
Hewla tometê
Ha   ji   hewla  tometa  me
Lat   û   kevra   kir   hewar
Çiya  xwe  ji  ber  pişaftin
Azîman  xwe  anî  xwar
Mehewşê tarî b`xwe werda
Rijîn sitêr bê jimar
Rokê  ḧilolîk  werandin
Ser birînên pir qewar
Çem  û  kanî  tevde  mêtin
Zemîna  me   bû  beyar
Ẍar  ji   ser   şaẍa   weriftin
Çûk    ji    hêlîna   ferar
Keleşer   banda   mirinê
Hatine   Tûpişk   û   Mar
Çêlê   Mawiya   civîne
Seh   li  me   bûne   Keftar
Qajeqaja   Qirala   ye
Govenda   Kunda   li  dar
Ew   Qertelê   beratan e
Noşiyên   goştê   mirar
Lê   ji   tirsa    ne   revîne
Me    negeryaye   ji   war
Tirsa  me   j`hov  û   neyar
Xakê    li  xwe  bikin   par
Çeqel   û    Rovî    û  Gura
Li  me  girtin    çar   kenar
Ji   me re qerqer   hinartin
Ketin  gorê   ew w  neyar
Sîng  û  berê  Ḧeseka  me
Gulfiroş   û   zevîndar
Sed  û  bîst  û  yek  şehîdî
Her  dever   lê  kir  buhar
31/1/2022
Cindiyê Metînî
(Bavê Metîn)

تعليقات

المشاركات الشائعة من هذه المدونة

خواطر أدبية

خلف الجدار

خواطر أدبية. . . خيوط الشمس