gotinên yarê ji mim dixwest me bîne cem hev
Em ê teqez vegerin
Bê xemgînî û bê bêzarî
Û rojek
Qederê yarê wê me bîne cem hev di hundirê welatê me de
Ez ê dîsa li ser evîna welatê yarê xwe binivîsînim
Berhevokên helbestên nû bikim
Ez daxwazeke jiyaneke nû bikim ji yarê xwe re
Ez ê bi roj bûne Ciwanê xwe di kefên xwe de vegerim cihê warên bav û bapîrên xwe
Û di dawî de bi navê kulîlkan yarê xwe bi nav bikim di hundirê welatê bav û kalên xwe de
Di çavên we de dîrokek min heye
Çawa ku heyvê vedigere ser dîroka min
Û evîna we ji bo min her heye
Li ser sînga yar welatê xwe de jiyan bikim û bijîm
Tevî agirê hesreta min di nav dar û berên welatê min de
Jiyana min winda nabe
Dilê we mala min e
Û ger rêwîtî penaberê dirêj be jî
Ez ji nêzikbûna we kêfxweş dibim
Dawî bi we re têde
Çiqasî çûk koç dikin jî
Ezman we bimîne
Û dar û baxçîn zeytûnên gundê min jî dimînin
Wekî ku ez di dilê we de vegerek heye
Erdên dinyayê ji min re nahêlin jî
Ne jî sermiyanê mêran di navberên kolanên bajarên welatê min de nemînin jî
Û xerîbî di min de bihejînin jî her gazî dayika welatê xwe bikim bi qirîn û nalîn banga yar xwe dikim
Min hûn di xwîna xwe de veşartine
Û min hûn parastin
Tevî şeran
ku di gerdûnê de pêk tê
Her tişt mirî ye
Û her tişt şewitandin
Û her tiştî hilweşandina
Ji xeynî we mîne
Jiyana min li koçberê mayê
Ji ber wê ne bê yar Jiyan dibe ne jî bê welat jiyan dibe
Ji hêla pênûsa Heyder Xelîl ve hatiye nivîsandin
تعليقات
إرسال تعليق