Keçê xwe giran meke
Keçê xwe giran meke
Keçê xwe giran meke
Zanim tu jeça kiye
Bavê te ne axaye
yê m; ne xulamê wiye
Rojekê ew zik têre
deha tî û birçiye
Pozê xwe bilind dikê
nefsa mezin bo çiye
Meznahî j; bo xwedêye
Bizîvir li pišt dîwar
Divim ez te bibînim
Dilêmin peritiye
Arê wî vemirînim
Vexum šerbeta lêva
Vî canî hînik bînim
bese l; min sergiranî
Evînî d;çav dixwînim
Dilê te ser min heye
çav û hinarkên sor
ew te hiškeradikin
miriya evînêyî
dil û hiš ew šerdikin
hiš dibêjê dûr here
Ramana ew qeyd dikin
lê dil û mêlakê te
li ser min xwe hûrdikin
Evîn ne gunehiye
gelkî tu xwe nebîne
dakeve were xwarê
Kezebam; ne sotîne
ya tejî bi hewarê
Zumîn diguhan de
Šev û rojê dinalê
nesaxê evînê ne
d; šewitin wek çixarê
Bihna kizîrê heye
Keçê bejnê bixemlîne
ewan Çavan kilbike
dergehê beçe veke
dilê Dilšîn Xweš bike
bere têd bikê seyran
Canê xwe hînik beke
Cirig û Mêlak tîne
j; kehniyên xwe têr bike
çimkî dildarê teye
Dîno ji te hezdikim
Kubarî ez kuštime
Tîrên evîna te tûjin
bihtir ji tîr û rima
Çendî di bêjim werim
meznayî ez girtime
nexweša dilê teme
Memî ez zîna teme
Jiyanamin bi te ye
Behcet Osman //Dilšîn Osman//
تعليقات
إرسال تعليق