Koçerê

Koçerê

Koçerê   dil  da  dû  te

Pewendê min koçmalî

Weke   heyva  li  şevê

Te    ronî  kir   reşmalî

Berê  xwe  mede rokê

Dêmê  wê   meke  talî

Çavan  digre  ji şerma

ji  ber şewq  û  şemalî

Yarê  tu şeng  û  şoxe

Tu    kulîlkek    şepalî

Bêna   te  rîhana  min

Belav bû   li   her   alî

Hey  rewşa  koçeriyê

Xemla  ça   û  newalî

Te  deng  daye şalûla

Te  bên     daye  alalî

Li  xuristê  kes   nîne

Wa  rû   geş  û  delalî

Awirê   te  di   dil  de

Rim û şûr  bê mertalî

Ronka  çavên hingivî

Kanya    ava     zelalî

Were  bi  hev re bijin

Xwe ji min  mede alî

Bavê Metîn

..................................................

Şepal = xweşik

Şemal= ronahî