aDar

aDar

Dar bi mêwan xwe dipesne

Ne  bi tov û ne reha

Bi kulîlkan ew dixemle

Bejn  û bala xwey buha

Bi şemal û şox û xêzê

Bû  mexelgeha seha

Hem hêlîna firindaye

Hem  zozanê ejdeha

Payiza bê bextî lê tê

Salmidêrî  ne meha

Bi êş û janê dijîne

Lê  dike zer bergeha

Rez û daristan û devî

Li  dor kevne keleha

Zivistanek bê xunave

Çem  û rûbarên zuha

Qurm û şax û mêw ne hiştin

Gele  dikin pelgeha

Ji nav kezyan der dûmane

Reş  kirin gehya gîha

Vemirandin tav û şewq lê

Ta  bi roka sibeha

Dar birrîne her ji kokê

Wan  ji mêj de ne j`nuha

1999

Cindiyê Metînî

(Bavê Metîn